Het is zaterdagmiddag en ik zit met mijn vader en zijn vriendin in de kantine van het revalidatiecentrum. Ik heb een rolstoel “gekaapt” voor papa zodat we naar beneden konden, daarom ben ik zijn dochter (want dit heb ik niet van een vreemde). Vaders hebben dochters nodig die dit soort dingen voor ze doen zodat ze niet de hele dag op hun kamer hoeven te zitten.
We zitten goed en wel 5 minuten aan tafel als de vriendin van ‘ons pap’ spontaan begint over “de renovatie”. Ik lach in mezelf: ik geloof dit gewoon niet, het is notabene weekend en ook hier word ik achtervolgd door werk. De galerij wordt opnieuw betegeld en nog wat dingen. En dat is heel erg want de ramen zijn nu vies, moppert ze. “Ja, die man met die hogedrukspuit heeft al het vuil eraf gehaald en dat zit nu allemaal op de ramen”. Ik kijk vreemd op en zeg: “de ramen zijn vies? Wij hebben vorig jaar groot onderhoud gehad, was ook een man bij met een hogedrukspuit maar bij mij zijn alle ramen schoon gebleven, dat is gek”?
En dan, als een parel uit een doosje, krijg ik het mooiste verhaal te horen die zaterdagmiddag. Ik werd er oprecht blij van. “Ja”, zegt ze, “maar we hebben iemand die ramen komt lappen”.
In de flat waar papa en zij wonen aan de Hart van Brabantlaan in Tilburg, woont een bewoner die de ramen lapt voor de bewoners voor slechts €2,50. Dit doet hij iedere 6 weken. Niet iedereen doet mee maar ik reken al snel uit dat als de helft van de flat meedoet (dat zijn 50 mensen) dat hij daar toch een leuk zakcentje aan overhoudt. Hij vindt dit leuk om voor zijn medebewoners te doen, hoeft er niet veel voor te hebben en iedereen is blij: de bewoners krijgen zuivere ramen als ze willen voor een heel vriendelijk prijsje, hij kan ervan op vakantie gaan én het is ook nog eens goed voor het wij-gevoel.
“Dat is niet in iedere flat zo, hoor”, zeg ze tegen me, “maar ik ben wel heel blij dat het bij ons in de flat wel zo is”. Ze hebben ook iedere maandagochtend een koffieochtend en dan kunnen drinken ze koffie voor 50 cent en 1 keer per jaar organiseren ze een uitje voor iedereen die mee wil. Dit jaar gaan ze naar de Boulevard in Scheveningen. Dan kan iedereen zijn eigen kant daar opgaan en aan het einde van de middag spreken ze ergens af om gezamenlijk te eten.
Een bewonerscommissie noemen ze het. Ik noem het puur geluk, saamhorigheid en het ervaren hoe fijn het is om buren te hebben. En als er écht wat is, zijn er 3 actieve leden binnen de bewonerscommissie. Als je het mij vraagt, is dat de ideale samenstelling van een BEWONERS-commissie. Vind je niet?
